ماده ١- وزارتخانه : واحد سازمانی مشخصی است که تحقق یک یا چند هدف از اهداف دولت را بر عهده دارد و به موجب قانون ایجاد شده یا می شود و تو سط وزیر اداره می گردد.
ماده ٢- موسسه دولتی : واحد سازمانی مشخصی است که به موجب قانون ایجاد شده یا می شود و با داشتن استقلال حقوقی ، بخشی از وظایف و اموری را که بر عهده یکی از قوای سه گانه و سایر مراجع قانونی می باشد انجام می دهد .کلیه سازمانهایی که در قانون اساسی نام برده شده است در حکم موسسه دولتی شناخته می شود.
ماده ٣- موسسه یا نهاد عمومی غیردولتی : واحد سازمانی مشخصی است که دارای استقلال حقوقی است و با تصویب مجلس شورای اسلامی ایجاد شده یا می شود و بیش از پنجاه درصد بودجه سالانه آن از محل منابع غیر دولتی تامین گردد و عهده دار وظایف و خدماتی است که جنبه عمومی دارد.
ماده ۴- شرکت دولتی : بنگاه اقتصادی است که به موجب قانون برای انجام قسمتی از تصدی های دولت به موجب سیاستهای کلی اصل چهل و چهارم قانون اساسی ، ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری جز وظایف دولت محسوب می گردد،ایجاد و بیش از پنجاه درصد سرمایه و سهام آن متعلق به دولت می باشد . هر شرکت تجاری که از طریق سرمایه گذاری وزارتخانه ها ، موسسات دولتی و شرکتهای دولتی منفردا” یا مشترکا ” ایجاد شده مادام که بیش از پنجاه درصد سهام آنها منفردا” یا مشترکا” متعلق به واحد های سازمانی فوق الذکر باشد شرکت دولتی است.
تبصره ١- تشکیل شرکت های دولتی با عناوین فوق صرفا با تصویب مجلس شورای اسلامی مجاز است .همچنین تبدیل شرکتهایی که سهام شرکتهای دولتی در آنها کمتر از پنجاه درصد است با افزایش سرمایه به شرکت دولتی ممنوع است.
تبصره ٢- شرکتهایی که به حکم قانون یا دادگاه صالح ، ملی و یا مصادره و شرکت دولتی شناخته شده یا می شوند ، شرکت دولتی تلقی می گردند.
تبصره ٣- احکام شرکتهای دولتی که در این قانون ذکر شده بر کلیه شرکتهایی که شمول قوانین و مقررات عمومی بر آنها مستلزم ذکر یا تصریح نام است نیز اعمال خواهد شد.